Zajęcia w szkole coraz to częściej (choć jeszcze nie na tyle często) prowadzone są poza scenariuszami zajęć, które narzucają zachowanie pewnej formy. Nauczyciele na pewno mają utrudnione zadanie, gdyż muszą zrealizować określone tematy w ramach podstawy programowej. Specjaliści szkolni realizujący poszczególne tematy i zagadnienia w grupie mają nieznacznie więcej przestrzeni, aby przeprowadzić je w module innym niż w klasycznej metodzie.
Jakiś czas temu zainicjowałam metodę zwaną: METODA MAPY.
Dlaczego taka nazwa?
Mapa kojarzy się z nawigowaniem, dzięki mapie możemy dojść do celu i trochę też tak jest z moimi materiałami tworzonymi w tym module.
Uczniowie otrzymują KARTĘ na wzór mapy zawierającą wskazówki i etapy działań. Mają wypisane na niej zadania do wykonania.
W pierwszym etapie pracują indywidualnie, następnie praca odnosi się do tej ustalonej w parach. Na ostatnim etapie uczniowie łączą się w grupy i tam kontynuują pracę nad danym tematem.
W końcowej części zajęć jest prowadzona dyskusja na dany temat.
Rola prowadzącego w takim modelu pracy jest inna niż podczas klasycznej lekcji ze scenariuszem. Prowadzący jest obserwatorem, moderuje aktywności, towarzyszy w trakcie pracy i działań.
W takim modelu każdy uczeń jest ważny i czuje się potrzebny, nie musi mieć odwagi i kompetencji, aby odzywać się i mówić na forum. Jest przestrzeń na pracę indywidualną i w duecie, która możliwa jest dzięki zastosowaniu tej metody.
Jeśli chcecie spróbować takiej metody to zachęcam do zerknięcia w mój materiał. Uczniowie będą mogli poznać wartość wzajemnej życzliwości i dowiedzieć się o autyzmie. Wiedza jest wyważona, przedstawiona czytelnie i bardzo istotna dla wszystkich tych, w których klasach i szkole uczą się uczniowie w spektrum. Co myślicie od tego zacząć rok szkolny?
Zerknijcie: Plakaty wypełnione dobrem. Materiał twórczy dla uczniów klas 4-8
0 komentarzy dla “Zaproś mnie do zajęć, czyli o roli ucznia w współtworzeniu.”